terbiye etmek.

Peygamber (s.a.v.) Hira’dan ve Miraç’tan sonra, yani Hakikati apaçık ve perdesiz gördükten sonra, tekrar insanlar içine karışıp onlara işin A’sından başlayarak! doğruyu anlatmakla görevlendirildi ya, bu inanılmaz muazzam bir şey. Muazzam bir sorumluluk, müthiş bir sabır.

Diğer tarafta da biz varız işte, ufak bir bilgiyi veya ilmi elde ettikten sonra o bilgiyi başka insanlara aktarmakta zorlanan bizler (çünkü bkz: o bilgiye zaten ulaştım neden tekrar edeyim ki, hoff can sıkıcı, kendi öğrensin bana ne vs. vs.).

Think about it.

kuşların zikri.

Kelimelerin büyülü akışına kapılıp gidelim, nereye ne kadar gitmek gerekiyorsa. Bir halı dokusun yüreği güçlü bir anne, uçalım. Belki bir gün kanatlanırız da halımızı sırtımızda taşırız.

Üzgünken pencereyi açarım, göğü izlerim. Rüzgarın canlılığı, günbatımının pastel renkleri, güneşin haşmetli ve mütevazi kayboluşu, ağaçlardan gözyüzüne yükselen dualar – hepsi bir bütünün farklı yansımaları. Bir kuşun simsiyah boncuk gözü, korkudan titreyen kalbi. O an kuş kalptir, bir bütün olarak. Zikreden bir adam gördüm, o da bütün bedeniyle kalpti. Kalbin ritmik atışı vücudunun her alanını sarmıştı. Bir adam gördüm, kuş gibiydi. Masum, özgür, zararsız, kul, kuvvetli ve güzel. Er- Rahim. El- Latif.

Kelimelerin büyüsü diyordum,
bizi korusun.

âmin.

Dinleyelim: Feriduddin Attar – Mantıku’t Tayr

„Daha ne söyleyeceğim? Dalda bir gül vardı, onu da kopardım. Söz bitti.“

o ses

Gel. Git. Yaz. Oku. Yaşa. Öl. Buluş. Ayrıl. Terk et. Kal. Sus. Konuş. Vazgeç. Bırak. Gel. Git. Yazma..

Ne çok ses var..
İçimdeki bütün seslerden en sevdiğim ses „hadi, kalk namazını kıl, hiçbir şeyin ve hiç kimsenin sana hayrı yok, namazın var“ sesi..

Dinleyelim: Hindi Zahra – Stand up

huzur.

Şu aralar bana huzur veren şeyler arasında

  1. teskin edici ve yol gösterici dost sözü/ duası (dost = aile, samimi arkadaş, iyi yazar, sağlam kalp),
  2. tost ve künefe
  3. Derviş ile Fıstık’ın (kanaryalarımızın) birbirlerine olan muhabbeti, annemin onları içten sevişi ve severken merhametli minik bir kıza dönüşmesi başta geliyor. (Boncuk ölünce Derviş’e yeni bir hatun aldık, başta epey hırpaladı ve kabul etmedi, şimdi sahip çıkıyor, çok enteresan)

Para. Hmmm evet.. Biraz paramız da olsa fena olmaz hani. Olur inşallah.

Peki ya size? Size neler huzur veriyor? Yoo, pardon, şöyle olmalı: siz huzuru nerede buluyorsunuz?

eski mailler – 2

17/9/2012

(…)

Hiçbir şeye karşı böyle bir istidat geliştir(e)miyorum. Gadamer’in yağlı bir İsviçre peyniri, hermeneutiğin ise Marsilyalı cevval bir dilber olmadığını öğrendiğimden beri bir şeyin „hakikat“ ya da „muhayyel“ oluşuyla değil, sadece bende bıraktığı hisle ilgileniyorum. Güzellik arıyorum vesselam:-)

Son olarak; çok şey bilmek mi? Ah be Nazlı, biz daha kendimizi bile bilemezken, çok şey bilmek de ne! Hem „çok“ ne, „şey“ ne? „Al burdan yak da başlayalım,“ derdim, ama yakmayalım. Yanmaya devam edelim…

Sağlıcakla kal.

Y.

http://qirixnumune.blogspot.de/